Подихом крижаним ніч тьмарить надвечір'я. Птахом весняним втрачає сиве пір'я.
Свічку гасить ґазда пальцем потрісканим. Воском розбризканим в смерть мандрує та.
Мандрами, мандрами аж до, аж до Рами. Рамаварта дзвонами б'є, горить іконами. Мандрами, мандрами аж до, аж до Рами. В прохолодні храми свічка йде до матері.