Slavland - Gęstwiny Dróg Zapomnienia | Текст песни

• Тексты песен
• Slavland
• Gęstwiny Dróg Zapomnienia

Natchnionym przez Bogów garb oświecenia dźwigam
przez wieczność. Wędrówka bez końca, bez wytchnienia.
Dar otrzymałem w gęstwinie ścieżek życia,
gdzie zamierzchłe czasy splatają się z naszą drogą,
której pył unosi się niczym wskrzeszony duch
zapomnianej potęgi.
Orle czy widzisz? W tobie mądrość i siła!
Cień twój na leśnych polanach postrach sieje
niczym nagie miecze w naszych białych dłoniach.
Lecz drogi nie wskazuj, my wiemy,
my znamy smak zwycięstwa.
Niech jeno głos twój na jawie wiary dodaje tym,
których upiorami zwą a nocą do snu koi.
Nie pragnę uciec w zapomnienie
przed plugawą rzeczywistością, staję twarzą w twarz
dzierżąc oręż i gasząc blade światła aureoli.
Tu nawet przegrana zwycięstwem jest,
bo to co boli nie umiera, a czarne serca legionów Sławii
wiedzą co to ból. Lecz cóż to znaczy?
Głosy szepcą że nie dla klęski stworzonym,
lecz dla chwały!