Sequentia - Hlióðs bið ek allar (Völuspá) | Текст песни

• Тексты песен
• Sequentia
• Hlióðs bið ek allar (Völuspá)

Pesni.guru - сайт для Гуру

Hljóðs bið ek allar
helgar kindir,
meiri ok minni
mögu Heimdallar.
Viltu at ek, Valföðr,
vel fyr telja
forn spjöll fira,
þau er fremst of man.

Ek man jötna
ár of borna,
þá er forðum mik
fœdda höfðu.
Níu man ek heima,
níu íviðjur,
mjötvið mæran
fyr mold neðan.

Ár var alda,
þat er ekki var,
var-a sandr né sær
né svalar unnir;
jörð fannsk æva
né upphiminn,
gap var ginnunga
en gras hvergi.

Áðr Burs synir
bjöðum of ypptu,
þeir er Miðgarð
mæran skópu;
sól skein sunnan
á salar steina,
þá var grund gróin
grœnum lauki.

Sól varp sunnan,
sinni mána,
hendi inni hœgri
um himinjöður;
sól þat né vissi
hvar hon sali átti,
máni þat né vissi
hvat hann megins átti
stjörnur þat né vissu
hvar þær staði áttu.

Þá gengu regin öll
á rökstóla,
ginnheilög goð,
ok um þat gættusk;
nótt ok niðjum
nöfn of gáfu,
morgin hétu
ok miðjan dag,
undorn ok aptan,
árum at telja.

Hittusk æsir
á Iðavelli,
þeir er hörg ok hof
hátimbruðu;
afla lögðu,
auð smíðuðu,
tangir skópu
ok tól gerðu.

Tefldu í túni,
teitir váru,
var þeim vettergis
vant ór gulli,
unz þrjár kvámu
þursa meyjar
ámáttkar mjök
ór Jötunheimum.

Þá gengu regin öll
á rökstóla,
ginnheilög goð,
ok um þat gættusk,
hver skyldi dverga
dróttir skepja
ór Brimis blóði
ok ór Bláins leggjum.

Þar var Móðsognir
mæztr of orðinn
dverga allra,
en Durinn annarr;
þeir mannlíkun
mörg of gerðu
dvergar í jörðu,
sem Durinn sagði.

Nýi, Niði,
Norðri, Suðri,
Austri, Vestri,
Alþjófr, Dvalinn,
Nár ok Náinn
Nípingr, Dáinn
Bívurr, Bávurr,
Bömburr, Nóri,
Ánn ok Ánarr,
Óinn, Mjöðvitnir.

Veggr ok Gandálfr,
Vindálfr, Þorinn,
Þrár ok Þráinn,
Þekkr, Litr ok Vitr,
Nýr ok Nýráðr,
nú hefi ek dverga,
Reginn ok Ráðsviðr,
rétt of talda.

Fíli, Kíli,
Fundinn, Náli,
Hepti, Víli,
Hannar, Svíurr,
Billingr, Brúni,
Bíldr ok Buri,
Frár, Hornbori,
Frægr ok Lóni,
Aurvangr, Jari,
Eikinskjaldi.

Mál er dverga
í Dvalins liði
ljóna kindum
til Lofars telja,
þeir er sóttu
frá salar steini
Aurvanga sjöt
til Jöruvalla.

Þar var Draupnir
ok Dolgþrasir,
Hár, Haugspori,
Hlévangr, Glói,
Dóri, Óri
Dúfr, Andvari
Skirfir, Virfir,
Skáfiðr, Ái.

Álfr ok Yngvi,
Eikinskjaldi,
Fjalarr ok Frosti,
Finnr ok Ginnarr;
þat mun æ uppi
meðan öld lifir,
langniðja tal
Lofars hafat.

Unz þrír kvámu
ór því liði
öflgir ok ástkir
æsir at húsi,
fundu á landi
lítt megandi
Ask ok Emblu
örlöglausa.

Önd þau né áttu,
óð þau né höfðu,
lá né læti
né litu góða;
önd gaf Óð