Estampie - A la fontana | Текст песни

• Тексты песен
• Estampie
• A la fontana

Pesni.guru - сайт для Гуру

A la fontana del vergier
on l'erb'es vertz jostal gravier,
on l'ombra d'un fudt domesgier,
en aiziment de blancas flors
e de novelh chant costumier,
trobel sola, ses companhier,
selha que no vol mon solatz.

So fon donzelh'ab son cors belh,
filha d'un senhor de castelh;
e quant ieu cugei que l'auzelh
Li fesson joi e la vendors,
- e pel dous termini novelh -,
e quez entendes mon favelh,
tost li fon sos afars camjatz.

Dels huelhs ploret josta la fon
e del cor aospiret preon:
«Jhesus», dis elha, «eis del mon,
per vos mi creis ma grans dolors,
quar vostra anta mi confon:
quar li mellor de tot est mon
vos van servir, mas a vos platz.»

Quant ieu l'auzi desconortat,
Ves lieis vengui jostal riu clar.
«Belha», fim ieu, «per trop plorar
afolha cara e colors,
e no vos qual desperar,
que selh qui fai lo bosc fulhar
vos pot donar de joi assatz.»

Ab vos s'en vai lo mieus amicx,
Lo belhs el gens el pros el ricx.
Sai m'en reman lo grans destricx,
lo seziriers soven en plors.
Ai ! Mala fos reis Lozoicx,
que fai los mans e los prezicx
per quel dols m'es el cor intratz!